30 NIEDZIELA ZWYKŁA-ROCZNICA KONSEKRACJI KOŚCIOŁA 29.10.2023 R. 28 października, 2023. 29 NIEDZIELA ZWYKŁA 22.10.2023 R. 21 października, 2023. 33. niedziela zwykŁa (rok a) 32. niedziela zwykŁa (rok a) 31. niedziela zwykŁa (rok a) adoracje: 1. niedziela listopada; wspomnienie wszystkich wiernych zmarŁych; uroczystoŚĆ wszystkich ŚwiĘtych; 30. niedziela zwykŁa (rok a) 29. niedziela zwykŁa (rok a) 28. niedziela zwykŁa (rok a) 27. niedziela zwykŁa (rok a) adoracje: 1. niedziela Nie przegap tej szansy na głębsze zrozumienie, co to znaczy być zdanym całkowicie na Boga, i jak taka postawa może odmienić Twoje życie. Zapraszam na rozważanie na rozważanie na 19 Niedzielę Zwykłą rok A. 19 Niedziela Zwykła rok A Szklanka Dobrej Rozmowy Ks. Marek Studenski. I 21 Niedziela zwykła A 21 Niedziela zwykła B 21 Niedziela zwykła C Powrót do Niedziele zwykłe, Niedziele zwykłe 19 – 23, Powrót do Linki 21 NZ rok A: Ewangelia: Mt 16, 13 – 20; Wyznanie Piotra 13 Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?»14 A 28.12. Św. Młodzianków Męczenników. 1 stycznia - Uroczystość N. M. P. Matki Chrystusa XXV niedziela zwykła, rok C. XXVI Niedziela w ciągu roku – C Powrót do Wielki Post Powrót do WP rok A Powrót do Linki Ewangelia: J 11, 1 – 45; Wskrzeszenie Łazarza 1 Był pewien chory, Łazarz z Betanii, z miejscowości Marii i jej siostry Marty.2 Maria zaś była tą, która namaściła Pana olejkiem i włosami swoimi otarła Jego nogi. DZIEWIĄTA NIEDZIELA ZWYKŁA • rok A • KOLEKTA: Modlimy się do dobrego Boga, aby oddalił od nas wszystko, co nam szkodzi, i udzielił wszystkiego, co służy naszemu dobru • CZYTANIA: Księga Powtórzonego Prawa 11, 18. 26–28. 32 • Psalm 31 (30), 2–3b. 3c–4. 17 i 25 • List do Rzymian 3, 21–25a. 28 • Ewangelia wg św. 20 Niedziela zwykła, Rok A Iz 56,1.6–7 Ps 67 Rz 11,13–15.29–32 Mt 15,21–28 Liturgia Słowa wg lekcjonarza z 2015 roku Liturgia Słowa do odsłuchania (wersja wideo) Liturgia Słowa według starego lekcjonarza Niedziela zwykła - KERYGMA - katecheza w Sieci. Strona główna. Niedzielna liturgia. Kategoria: Niedziele i święta ruchome. Niedziela. 28. Niedziela zwykła. 15 października 2023 roku. Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Druga Niedziela zwykła. Rok C, II Kolor szat: zielony Liturgia dnia . 16. dzień roku Ważne 28. wtorek Dzień Powszedni. listopad. 29. środa Dzień Powszedni O8gX. HOMILIA W DWUDZIESTA SZÓSTA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU A. TEMAT HOMILII: ZMIANA SERCA AUTOR: ks. Gerald M. Musa HOMILIA: Jaka jest Twoja opinia? Czy zmiana od złego do dobrego jest lepsza niż zmiana z lepszego na gorsze? Oto opinia proroka Ezechiela na ten temat: Kiedy ktoś cnotliwy odwraca się od cnoty, by popełnić nieprawość i umiera, to z powodu nieprawości, którą popełnił, musi umrzeć. Ale jeśli odwróci się od zła, które popełnił, postępuje słusznie i sprawiedliwie, zachowa swoje życie (por. Ezechiel 18:25-28). Jezus rozpoczął historię, pytając kapłanów i starszych ludu: „Jaka jest twoja opinia? Opowiada historię mężczyzny, który miał dwóch synów. Mężczyzna powiedział do pierwszego: „Synu, idź i pracuj dzisiaj w winnicy”. Syn odpowiedział: „Nie zrobię tego. Mężczyzna przyszedł do drugiego syna i wydał to samo polecenie. Ten syn odpowiedział: „Tak, proszę pana”, ale nie poszedł. Później pierwszy, który mówi, że nie pójdzie, zmienił zdanie i poszedł. Na koniec Jezus zapytał: „Który z tych dwóch wykonał wolę jego ojca?” (Matthew 21: 28-32). Jedną wspólną cechą synów jest to, że obaj zmieniali zdanie na różnych etapach, więc obaj synowie byli źli, ponieważ żaden z nich nie dał doskonałej odpowiedzi ojcu. Jeden zmienił zdanie na lepsze, a drugi na gorsze. Jednak to, co sprawiło, że jeden był lepszy od drugiego, to fakt, że ostatecznie spełnił wolę ojca. Interesujące w tej przypowieści jest również to, jak ojciec uczył synów, nie wykręcając im rąk ani nie zmuszając ich do robienia tego, co powiedział. Dał im wolność wyboru. Ta historia ma głęboki sens. Jezus opowiedział tę przypowieść, aby opisać dwie główne reakcje na głoszoną przez niego dobrą nowinę. Pierwszy zły syn reprezentuje prostytutki, poborców podatkowych i jawnych grzeszników, którzy początkowo odrzucili Boga swoimi czynami, ale ostatecznie uznali swoją grzeszność i doświadczyli nawrócenia. Wybitnymi grzesznikami w Nowym Testamencie byli Maria Magdalena, złodziejka na krzyżu, Zacheusz, Lewi, Samarytanka itd. Grzesznicy ci zmienili się z gorszych warunków życia i przyjęli lepszą, bogatszą i głębszą relację ze Zbawicielem. Drugi zły syn reprezentuje faryzeuszy, którzy powiedzieli tak Bogu tylko ustami, a nie czynami. Jezus zauważa, że ​​ci, którzy w niego wierzyli, byli w większości zwykłymi ludźmi, ale elity religijne były tak pełne dumy i odmówiły zmiany zdania na lepsze. Utknęli i byli zafiksowani w swojej wiedzy. Jezus nie tylko głosił o zmianie, ale był doskonałym przykładem zmiany. Przekształcił się i głosił o przemianie. Apostoł Paweł pisał do Filipian o tym, jak sam Chrystus przeszedł radykalną przemianę, kiedy „ogołocił samego siebie, przybierając postać niewolnika, stając się podobnym do ludzi” (Flp 2, 7). Paweł oczekuje, że Filipianie nauczą się pokory Chrystusa i przyjmą zmianę serca. Z pewnością zmiana nie jest łatwa, a zmiana jest jeszcze trudniejsza, jeśli chodzi o zmianę nawyków i stylu życia. Mówią, że stare nawyki umierają ciężko i dlatego św. Augustyn miał trudności ze zmianą całego swojego stylu życia po nawróceniu. Szczerze się modlił: „Boże uczyń mnie czystym, ale jeszcze nie”. Lepszy syn z przypowieści pokazuje, jak ludzie reagują na zmiany. Pierwszą reakcją jest sprzeciw wobec zmiany, a drugą refleksyjną, czyli akceptacją zmiany. Proces zmian Izaaka Newtona doskonale opisuje pierwsza zasada ruchu, gdy mówi: „Wszystko trwa w stanie spoczynku, dopóki nie zostanie zmuszone do zmiany przez siły na niego działające. Zmiana następuje, kiedy zaczynamy inaczej patrzeć na siebie, kiedy zmienia się nasz światopogląd; kiedy zmieniają się nasze wzorce myślenia i zaczynamy zmieniać nasze opinie; kiedy zaczynamy postrzegać innych ludzi w innym świetle i kiedy rzeczy, które mają mniejsze znaczenie, zaczynają mieć większe znaczenie lub kiedy rzeczy, które mają większe znaczenie, zaczynają mieć mniejsze znaczenie. Nawrócenie jest pozytywną zmianą, która polega na odwróceniu się od zła i niegodziwości i zwróceniu się ku Bogu. Moim zdaniem zmianę umysłu mierzy się zmianą serca. Zmiana umysłu polega na dokonaniu decydującej zmiany; zmiana sposobu myślenia i to właśnie św. Paweł nazywa „odnową umysłu” (Rzymian 12:2). Zmiana serca to zmiana uczuć, przekierowanie miłości, zachowania i postawy. Jezus mówi: „Gdzie jest twój skarb, tam będzie i twoje serce” (Matthew 6: 21). Jedna rzecz, która jest zawsze stała, to zmiana. Każdego dnia zmieniamy się na lepsze lub gorsze, postępujemy lub cofamy. Niektórzy z nas powstają i upadają, inni upadają i wznoszą się; jeszcze inni wznoszą się, upadają i znów wznoszą się. Zawsze zastanawiam się nad czynnikami, które motywują nas do zmiany? Mądrzy ludzie mówią, że nic nie poprawia twoich umiejętności jazdy niż wtedy, gdy nagle odkrywasz, że twoje prawo jazdy wygasło. Dramatyczne doświadczenie lub dojrzałość w naszym życiu może przynieść pewną zmianę, ale są też małe rzeczy, które mogą wywołać niezwykłą zmianę w naszym życiu: słowo zachęty od kogoś; piosenka przyprawiająca nas o gęsią skórkę; prosta modlitwa przyjaciela, która podnosi i ożywia naszego ducha; doświadczenie głębokiej miłości. Św. Augustyn wierzy, że pokora jest kluczowym czynnikiem pozytywnej zmiany i tak mówi, to pycha zmieniła aniołów w diabły; to pokora czyni ludzi aniołami. Tradycyjna mądrość głosi, że niektórzy ludzie zmienią się, gdy zobaczą światło. Inni zmieniają się tylko wtedy, gdy czują ciepło. --------------- 26 Niedziela Roku A; Ezechiela 18:25-28; Filipian 2:1-11; Matthew 21: 28-32 Drogi przyjacielu w Chrystusie, potrzebujemy 1500 dolarów, aby zepsuć nasz rachunek. Pamiętaj, że możesz przekazać darowiznę już od 5 USD. Możesz być naszym zbawicielem w tym krytycznym czasie. Wypełnij poniższy formularz, aby bezpiecznie przekazać darowiznę w ciągu jednej minuty>>>> tagi: Katolikiem na całe życie, Homilie katolickie na całe życie, Homilie katolickie, zmiana zdania, Ks. Gerald Musa, homilia ks. Geralda Musa, HOMILIA NA NIEDZIELĘ 1 października 2017, HOMILIA W 26 NIEDZIELĘ ZWYCZAJNĄ ROKU A, HOMILIA NA XXVI NIEDZIELĘ ZWYCZAJNĄ Rok A, przypowieść o dwóch synach, Niedzielna Ewangelia, niedzielne homilie Kontynuuj czytanie Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu: «Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: „Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę”. Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. Wtedy rzekł swoim sługom: „Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami. Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny. Rzekł do niego: „Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego?” Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: „Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych».Mt 22, 1-14 ROK C: HOMILIA DLA 28 NIEDZIELA W ZWYKŁYM CZASIE TEMAT HOMILII: BÓG NAJBARDZIEJ ZASŁUGUJE NA NASZĄ WDZIĘCZNOŚĆ AUTOR: Ks. Jacob Aondover ATSU HOMILIA: CZYTANIA: 2 KRÓLEWSKA 5:14-17, PSALM 98, 2 TYTYM. 2:8-13, ŁUKASZA 17:11-19 √•On zawsze nas ratuje, chroni i podtrzymuje √•Możemy, w rzeczywistości, zawsze jesteśmy niewierni, ale on zawsze był nam wierny √•Wkracza w sytuacje naszego życia, nawet jeśli nie zasługujemy na jego pomoc √•Podobnie jak Naaman i trędowaty Samarytanin, po prostu nie możemy codziennie NIE DOCENIAĆ Boga. Przyjmę was, moi bracia i siostry, w ten dzień Pański, 28. niedzielę roku, niedzielę, która wczoraj była od nas bardzo odległa, ale jest z nami dzisiaj. Cóż więcej możemy powiedzieć, jak tylko „DZIĘKUJĘ PANU”; dziękuję Ci Panie za dar życia i zdrowego zdrowia, dziękuję Ci za dar rodziny, przyjaciół, pracy, jedzenia i wszystkiego. Rzeczywiście, drodzy przyjaciele, dziękczynienie składane Bogu jest powodem naszego dzisiejszego uwielbienia, ponieważ codzienna postawa wdzięczności sprawia, że ​​nasze życie staje się błogosławieństwem. Dziś dziękujemy Bogu za Jego miłosierdzie dla naszego człowieczeństwa, które zawsze potrzebuje miłosierdzia. Uzdrowienie Naamana Syryjczyka w 2Król 5:14 n. było konsekwencją Bożego miłosierdzia, a oczyszczenie dziesięciu trędowatych w Łukasza 17:11nn było bezpośrednim skutkiem współczucia. „…Jezusa spotkało dziesięciu trędowatych, którzy odsunęli się i powiedzieli: Jezu, Nauczycielu, zmiłuj się”; w odpowiedzi Jezus powiedział: „Idźcie i pokażcie się kapłanom, zostali uzdrowieni w drodze” (Łk 17:14). Moi drodzy przyjaciele w Chrystusie miłosierdzie Boże jest korzeniem naszego błogosławieństwa, uzdrowienia i postępu. Gdyby nie miłosierdzie Boże, nie bylibyśmy tam, gdzie jesteśmy dzisiaj. Dlatego na nas ciąży obowiązek rozwijania ducha uznania i wdzięczności Bogu za bycie tym, kim jest dla nas. Niewdzięczność to rak, który wgryzł się głęboko w człowieka; zadomowiła się w człowieku i poważnie go dotyka. Podobnie jak dziewięciu trędowatych w Ew. Łukasza 17:11-19, przychodzimy do Chrystusa wiele razy z rozpaczliwą tęsknotą, jednak gdy jesteśmy pobłogosławieni, odchodzimy radośni i nigdy nie wracamy, aby powiedzieć „dzięki”. Trędowaty Samarytanin, dziękując Bogu, był rzeczywiście zdrowy na ciele i duszy na czas i na wieczność, ponieważ został rzeczywiście zbawiony (Łk 17). Szczera wdzięczność Naamana wobec Jahwe przyniosła mu wiarę w Jahwe i był zdecydowany wiernie mu służyć. Posłuszeństwo Naamana wobec Elizeusza uzdrowiło go, a jego wiara w Jahwe uzdrowiła jego grzechy. Podczas gdy pokora przyniosła mu lekarstwo na chorobę skóry, wdzięczność przyniosła mu o wiele większą łaskę: wiarę w prawdziwego Boga: „Zaprawdę wiem, że nie ma innego Boga na całej ziemi oprócz Izraela” (19Krl 2:5). ). Jezus ucieszył się widząc trędowatego Samarytanina, który powrócił, by chwalić Boga za uratowanie go. Spodziewał się, że wszyscy powrócą nie dla ich pochwały, ale po to, by mógł dokończyć dzieło uzdrawiania, które w nich rozpoczął i doprowadzić ich do wiary. Pozostałych dziewięciu musiało szczęśliwie wrócić do domu ze świadectwami sprawności wydanymi przez księdza; jednak trędowaty Samarytanin nie tylko wrócił do domu uzdrowiony, ale też zbawiony. Chciałbym wezwać nas wszystkich, abyśmy spróbowali wdzięczności w tych chwilach, kiedy potrzebujemy ratunku. W tych chwilach, kiedy nasze modlitwy wydają się bez odpowiedzi Boga, obyśmy słyszeli, jak Bóg mówi do nas „spróbuj podziękować za wszystko, co dla mnie zrobiłeś”. Obyśmy nauczyli się uznawać moc Boga i Jego opatrznościową troskę o nas. Obyśmy pamiętali, że wszystko, co mamy, jest darem i konsekwencją Bożego miłosierdzia, a tym samym uświadomili sobie, jak potrzebny jest powrót dzięki Niemu. Szczera wdzięczność nie dodaje niczego do wielkości Boga; raczej jest to dla nas korzyść dla zbawienia, powinniśmy zawsze o tym pamiętać. Psalm 103:2 zachęca nas: „Błogosław Panu mojej duszy i nigdy nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach”. To król Lear Szekspira powiedział w dniu swojej tragedii: „Jak ostrzej jest mieć niewdzięczne dziecko niż ząb węża”. To wezwanie do wszystkich dzieci, aby wróciły dzięki rodzicom za wszystko, co dla nich zrobili. Jest to dla nas ważne wezwanie do wzajemnej wdzięczności: uczeń do nauczyciela; pacjent do lekarza, pasażer do kierowcy, sprzedawca do kupującego itd. i odwrotnie. Wdzięczność to postawa wrażliwej duszy, doceniającej jej dary. Jest to znak dobrego serca, które ciesząc się darami, nigdy nie zapomina o dającym dary. Dziewięciu trędowatych z naszej ewangelii było tak pochłoniętych błogosławieństwami, jakie otrzymali, i zapomnieli o swoim dobroczyńcy, co oczywiście go zasmuciło. Możemy próbować nie być jak oni. Umiłowani bracia zawsze pamiętajcie, że: „Serce wdzięczne jest sercem pokornym; serce pokorne jest sercem zakonnym, serce zakonne jest sercem pełnym czci; pełne czci serce jest sercem liturgicznym; serce liturgiczne jest sercem uwielbionym, które z kolei jest zawsze radosne i zdrowe”. O łaskę, by zawsze dziękować Bogu i człowiekowi, modlimy się przez Chrystusa Pana naszego. Amen. KARM I EDUKUJ BIEDNYCH… NIE ZAPOMNIJ PODZIĘKOWAĆ TEJ OSOBIE, KTÓRA DZIŚ BYŁA DLA CIEBIE DOBRA Drogi przyjacielu w Chrystusie, potrzebujemy 1500 dolarów, aby zepsuć nasz rachunek. Pamiętaj, że możesz przekazać darowiznę już od 5 USD. Możesz być naszym zbawicielem w tym krytycznym czasie. Wypełnij poniższy formularz, aby bezpiecznie przekazać darowiznę w ciągu jednej minuty>>>> Kontynuuj czytanie